บทที่ 614

โชคดีที่คุณครูที่สอนพวกเขาในตอนนั้นใจดีมาก

หลังจากที่สวีโม่พูดสองคำนั้นออกไป เธอก็ไม่ได้พูดอะไรมาก แค่บอกให้เขาไปหาที่ห้องพักครูหลังเลิกเรียน

เธอ(ซูซี)กลัวว่าคุณครูจะทำให้เขาลำบากใจ เลยตามเขาไปด้วย

พอคุณครูถามว่าทำไมเขาถึงไม่เขียน สวีโม่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมาก ตอนนั้นเขาดื้อรั้นเหมือนวัวกระทิง แม้แต่ต...